بررسی اثرات سرکوب کنندگی لیشمانیا ماژور بر روی عرضه و بیان رسپتور آلفای اینترلوکین-۲ در لنفوسیت های t خون محیطی انسانی

مقدمه: لیشمانیوز از بیماری های انگلی است که به وسیله تک یاخته ای از جنس لیشمانیا ایجاد می گردد. il-2 مهم ترین سایتوکاینی است که باعث پیشبرد لنفوسیت های t از فاز g1 به s و انتقال به فاز رشد سلولی می شود. منبع تولید il-2 سلول های cd4+t می باشد il-2 بعد از ترشح بر روی سلول های t و b و مونوسیت ها و سلول های nk تاثیر نموده و باعث فعال شدن آن ها می گردد. در این مطالعه توانایی پروماستیگوت های لیشمانیا ماژور در سرکوب و مهار رسپتور آلفای اینترلوکین-2 ) il-2rα) در لنفوسیت هایt و در نتیجه مهار سیستم ایمنی با استفاده از کشت سلول های t خون محیطی انسان فعال شده با فیتوهماگلوتینین در شرایط برون تنی( in vitro) در حضور و عدم حضور انگل و ارزیابی نتایج حاصل از فلوسایتومتری در آن ها، مورد بررسی قرار گرفته است. مواد و روش ها: سویه استاندارد لیشمانیا ماژور(mrho/ir/75/ek) در محیط nnn کشت داده شده و سپس در محیط rpmi به کشت انبوه رسیده است. لنفوسیت های t خون محیطی انسانی در محیط rpmi کشت داده شد. از لنفوسیت های t تحریک شده با فیتوهماگلوتینین(pha) در حضور و یا عدم حضور پروماستیگوت های انگل، بعد از سپری شدن زمان های انکوباسیون مشخص(12، 24 36 و 48 ساعت) نمونه برداری شده و بعد از رنگ آمیزی، به وسیله فلوسایتومتری آنالیز گردیده است. نتایج به دست آمده از فلوسایتومتری با استفاده از نرم افزار win mdi و محاسبات آماری مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته های پژوهش: نتایج به دست آمده نشان داده که لیشمانیا ماژور عرضه و بیان il-2rα در لنفوسیت های t و نیز لنفوپرولیفراسیون را مهار و سرکوب می نماید که اولین نشانه های مهاری انگل 6 ساعت بعد از تحریک لنفوسیت ها دیده شده و افزایش تعداد پروماستیگوت های انگل در هر میلی لیتر از محیط کشت باعث تشدید سرکوب های ایجاد شده می گردد. بحث و نتیجه گیری: از نتایج به دست آمده استنباط می گردد که لیشمانیا ماژور به عنوان سرکوب کننده و مهارکننده سیستم ایمنی و پاسخ های ایمنی بدن مطرح اند بنا بر این بیماران مبتلایان به بیماری لیشمانیوزیس شدیداً در معرض عفونت های ثانویه ویروسی و باکتریایی و... می باشند.